top of page

Wylinka Inoj

Materią spektaklu Wylinka jest to, co istnieje pomiędzy performerkami – sposób, w jaki są razem. Początkiem jest folia. Jej obecność łączy performerki, wyznacza zadania. Dzięki niej mogą przeżyć doświadczenie posiadania wspólnej skóry. Ostatecznie tę funkcję przejmuje ruch. Ruch pozwala zacierać granice między tym, co moje, a tym, co na zewnątrz, to on tworzy wspólnotę tempa i kształtu.

Kaczątko

Spektakl Kaczątko odwołuje się do znanego bohatera baśni H. Ch. Andersena, jednak nie opowiada jego historii. Spektakl jest pretekstem do przyjrzenia się tematowi różnorodności człowieka i bezcenności życia.

Czy to, że jesteś inny z wyglądu, inaczej się rozwijasz, inaczej czujesz, jesteś chory, stary, jąkasz się, jesteś w kropki czy w paski, jest niepisanym przyzwoleniem na odrzucenie? Z czego wynikają uprzedzenia i wszelkie obawy przed drugim człowiekiem i do czego może to prowadzić?

Twarzą w twarz

Spektakl Twarzą w twarz jest próbą uchwycenia zdarzeń, w których obłuda przeradza się w kłamstwo, kłamstwo w manipulację. To wynik obserwacji i subiektywnej oceny współczesności. Manipulacja otacza nas w środowisku pracy, życiu publicznym czy w zaciszu domowym. Niektórzy próbują się na nią uodpornić. Jednak częściej bezwiednie uczestniczymy w absurdach, szaleństwach korporacyjnych i medialnych, chorych stosunkach międzyludzkich.

Serce Sióstr

Serce Sióstr to projekt interdyscyplinarny, w którym artyści tworzą z myślą o dzieciach i wspólnie z nimi działają. Opowiedziane językiem tańca widowisko wzbogaca muzyka tworzona na żywo przez Jacka Mazurkiewicza, a  zgromadzona dookoła sceny widownia bierze aktywny udział w spektaklu, współtworząc bajkową krainę.

Opowieść o studni

Tytułowa studnia jest miejscem, do którego podążają spragnieni. Staje się zatem celem i sensem. Dla jednych najważniejsza jest podróż i dotarcie do niej, dla innych spełnieniem jest dopiero jej zawartość. Symboliczna studnia stanowi wyjście do tanecznych rozważań na temat pragnień, oczyszczenia, spełnienia i rozczarowań. To opowieść o spotkaniu samego siebie i innych, o sięganiu w głąb by ujrzeć nowe, nieznane ja. Spektakl odwołuje się do kulturowych ujęć pojęcia studni i tekstów, w których motyw studni odgrywa znamienną rolę.

Skórki Pomarańczy

Jak niemoc bliskiej osoby wpływa na nas, otoczenie i nasze pytania o rzeczy ostateczne? Czy odchodzenie jest rozpaczą, radością przechodzenia, czy może celebracją chwil jeszcze nieutraconych? W jaki sposób i co, krzyczy ten który pozostaje? Z czym przychodzi do chorego? Spektakl powstał z inspiracji literackich oraz na podstawie własnych doświadczeń i obserwacji. Literatura i towarzyszące procesowi tworzenia długie rozmowy dały początek tanecznym obrazom doświadczania odejścia.

 

Instalacja Inoja

W niewielkiej przestrzeni skondensowane zostały rekwizyty ze spektakli Inoja, które w twórczym  przekształceniu nabrały nowego wymiaru. Autorzy zestawiając obiekty organiczne i sztuczne, matowe i błyszczące nawiązują do wymykającej się jednoznacznym klasyfikacjom twórczości Teatru. Poprzez wykorzystanie różnorodnych środków oddziałują na wszystkie zmysły odbiorców.

Please reload

logoCzarne.jpg
bottom of page